Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2040 Esas 2019/6983 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2040
Karar No: 2019/6983
Karar Tarihi: 04.11.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2040 Esas 2019/6983 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 3. Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm edildi. Sanığın geçmişinde benzer suçlara karşı açılmış davalarda tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edildi. Bu nedenle, Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması sebebiyle, sanığa doğrudan ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı ve bu tedbinin ihlal edilmesi nedeniyle yargılama devam edilerek mahkûmiyet kararı verildi. Yargılama sürecinde işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve kararın vicdanî kanıta dayandığı tespit edildi. Mahkeme kararı oybirliğiyle onandı. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'ın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası gösterildi.

10. Ceza Dairesi 2019/2040 E. , 2019/6983 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme :İSTANBUL 3. ÇocukMahkemesi
Suç :Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm :Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olmasının, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğu hususu ve dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.