Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28845 Esas 2020/1717 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/28845
Karar No: 2020/1717
Karar Tarihi: 23.01.2020

Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/28845 Esas 2020/1717 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanığın mala zarar verme suçundan mahkum edildiği, tehdit suçundan da mahkumiyet hükmü verildiği ancak bu suçun zincirleme suç kapsamında değerlendirilmediği için kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Mala zarar verme suçunun doğru şekilde nitelendirildiği, cezanın kanuni bağlamda uygulandığı ve tehdit suçunun da mahkumiyet hükmüne ilişkin herhangi bir nedenin bulunmadığı belirtilerek TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA karar verilmiştir. Ancak tehdit suçunda zincirleme suç hükümleri gereği bir kez ceza verilmesi gerektiği ve cezanın TCK’nın 43/2. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden, iki katılana yönelik tehdit suçundan ayrı ayrı ceza verilmesi suretiyle fazla ceza tayini yapıldığından HÜKÜMLERİN BOZULMASINA karar verilerek yargılamanın esas/hüküm mahkemesinde yeniden yapılması istenmiştir.
Kanun maddeleri:
- Mala zarar verme suçu: Türk Ceza Kanunu (TCK) 151. madde
- Tehdit suçu: TCK 106. madde
- Zincirleme suç hükümleri: TCK 43/1. madde
- Ceza artırımı: TCK 43/2. madde.

4. Ceza Dairesi 2015/28845 E. , 2020/1717 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteğinin incelenmesinde;
Sanığı yükletilen mala zarar verme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’in ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, olay öncesinde husumetli bulunduğu katılanların birlikte oturduğu eve silahla ateş etme eyleminin bir suç işleme kararının icrası kapsamında tek bir fiille her iki katılana yöneldiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında zincirleme suç hükümleri gereği bir kez ceza verilip, bu cezanın TCK’nın 43/2. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden, iki katılana yönelik tehdit suçundan ayrı ayrı ceza verilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı ve sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.