Esas No: 2022/269
Karar No: 2022/8574
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/269 Esas 2022/8574 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı idare, Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanarak kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmazın tescili için dava açmıştır. İlk derece mahkemesi davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, istinaf başvurusu sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi, kararı reddederek yeniden esasta karar verilmesine karar vermiştir. Bu karar temyiz edilmiştir ancak itirazlar yerinde bulunmamıştır. Kanunlar ise 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2 ve 370. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi'nce esastan reddi ile HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca re'sen düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; kapama kavak bahçesi niteliğindeki ... İli, ... İlçesi, ... Köyü, ... ada, 17 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek davalı tarafa ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine, re'sen 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca faiz ve derhal ödeme yönünden hükmün düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 16/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.