MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen 01.03.2012 tarih 2011/38-2012/131 esas ve karar sayılı ilk hükmün üst Cumhuriyet savcısı ... tarafından yasal sürede temyiz edildiği ancak aynı ilamda elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31.10.2013 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine iade kapsamında bulunmayan mühür bozma suçundan yeniden kurulan 05.11.2013 tarihli hüküm ile akabinde verilen ek kararların hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduklarından, sanığın 11.02.2014 günlü temyiz isteminin 01.03.2012 tarihli mühür bozma suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
I-Suça sürüklenen çocuk ..."in 01.03.2012 tarihli mühür bozma suçundan hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Suça sürüklenen çocuk ..."in yokluğunda verilip 22.05.2012 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü yasal süresi geçtikten sonra 11.02.2014 tarihli dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gerekli 1412 sayılı CMUK. nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mühür bozma suçundan kurulan 01.03.2012 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli hakkında Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında mahkemece doğrudan hükmedilen 2.400 TL adli para cezasına dair hükmün temyizi olanaklı bulunmayıp kesin nitelikte olduğundan üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 08.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.