Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7792 Esas 2019/9221 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
1-Müştekinin soruşturma aşamasındaki beyanında 3 senedir yetki belgesi olmadığı için otopark işi ile uğraşmadığını, otoparkçılık yaptığı sırada gelen motorsikletlerin hala otoparkta durduğunu söylediği, ancak bu hususun yargılama aşamasında sanığa açıklattırılmadığı anlaşılmakla; müşteki tekrar dinlenilmek ve gerekirse kolluk araştırması da yapılmak suretiyle, suça konu yerin suç tarihi itibarıyla faal olup olmadığı, yediemin otoparkı olarak çalıştırılıp çalışmadığı saptanmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Sanıklara verilen hapis cezalarının TCK’nun 52/2. madesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine rağmen haklarında TCK’nun 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nun 325. maddesi gereğince bozma sebebinin hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilerek itirazı reddedilen sanık ...’a sirayetine, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.