17. Ceza Dairesi Esas No: 2018/7158 Karar No: 2019/9214 Karar Tarihi: 18.06.2019
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7158 Esas 2019/9214 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkında asliye ceza mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda sanıkların suçu işlediği kabul edilmiş ancak bazı noktalarda hatalar yapıldığı tespit edilmiştir. İlk olarak sanıkların kullandığı araçta 244 adet kozalak bulunduğu tespit edilmiş ancak mahkeme bu eylemi TCK'nun 142/1-a maddesine uygun olarak değerlendirmemiştir. Bu nedenle sanıklar hakkında hırsızlık suçu yerine TCK'nun 141/1. maddesi uyarınca suçlamada bulunulması gerektiği belirtilmiştir. İkinci olarak bir sanığın daha önce hırsızlık suçundan mahkum olduğu ve tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Ancak bu konuda yapılan uyarlama yargılamasının varlığı araştırılmadan karar verilmiştir. Son olarak TCK'nun 53. maddesiyle ilgili olarak Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararının göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme kararı bu nedenlerle bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nun 142/1-a, 141/1, 53. maddeleri; CMK'nun 253, 326/son maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2018/7158 E. , 2019/9214 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın, tapuda ..."ne tahsisli bahçe olarak görünen fıstık ağaçlarının bulunduğu alandan 244 adet kozalağın sanıkların kullanmış olduğu araçta bulunduğu, 171 tanesinin silkelenerek yere düşürülmüş olduğunun anlaşılması karşısında; sanıkların eyleminin TCK"nun 142/1-a maddesine uyduğu gözetilmeyerek sanıklar hakkında kurulan hükümde aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması, Kabul ve uygulamaya göre de; 2)Sanık ...’a ait adli sicil kaydında yazılı olan ve tekerrüre esas alınan Bergama Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08/11/2012 tarihinde kesinleşme tarihli 2009/88 Esas ve 2009/353 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun, 5237 sayılı TCK"nun 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçuna ait olduğu ve CMK"nun 253. maddesinde 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alınan bu suçtan dolayı uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekeceği, tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılmasında zorunluluk bulunması, 3)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’nun temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının gözetilmesine, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.