... vekili avukat ... ile 1-..., 2-..., 3-..., 4-... vekilleri avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 22.4.2014 gün ve 2012/127-2014/190 sayılı hükmün taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı vekili, yapılan ihaleler neticesinde davalı firmalardan hizmet satın alındığını, davalı firmaların çalışanı olan dava dışı işçi ..."ın ödenmeyen işçilik alacağıyla ilgili İş Mahkemesinde açtığı dava sonucunda toplam 6.941 TL ödeme yaptıklarını ileri sürerek, yapılan ödemenin davalılardan sorumlulukları oranında tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 16.12.2013 tarihli bilirkişi raporu benimsenip, işçinin her işveren yanındaki hizmetinin 1 tam yılı karşılamadığı, bu nedenle 1 yıldan az olan kıdem tazminatından davalıların sorumlu tutulamayacağı, kalan kısım bakımından ise bilirkişi raporundaki değerler esas alınarak; toplam 5.121,66 TL"nin sorumlulukları oranında davalılardan tahsiline, bakiye 1819,34 TL yönünden ise talebin reddine karar verilmiş; hüküm davacı Bakanlık ile davalı ... ve ... vekili Av. ... tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm redde ilişkin 1.819,34 TL ye yöneliktir. Keza davalılar vekilinin temyiz ettiği bölüm ise hüküm altına alınan 1.531,08 TL ve 551,19 TL ye ilişkindir. Sözedilen bu miktarlar, karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının ve davalılar ... ve ... vekili Av. ..."nın temyiz dilekçelerinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.