Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2739 Esas 2019/6975 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2739
Karar No: 2019/6975
Karar Tarihi: 04.11.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2739 Esas 2019/6975 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yalova 5. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkûm edildi. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet verildi. Sanık hakkında daha önce açılmış ve kesinleşmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmadığı belirlendiği için, bu suçtan dolayı doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Ancak, bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Yargılama sürecinde işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, savunmaların delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşıldı. Mahkeme kararı oybirliğiyle onandı.
6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ve 85. maddesi, kararda geçen kanun maddeleridir. Bu kanun maddeleri, suçun ağırlığına ve sanığın geçmişine göre tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanmasını belirlemektedir.

10. Ceza Dairesi 2019/2739 E. , 2019/6975 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : YALOVA 5. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.