MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 14. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 15. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/11/2017 tarih ve 2015/837 E.- 2017/895 K. sayılı kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce verilen 26/11/2018 tarih ve 2018/1114 E.- 2018/775 K. sayılı ek kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalı banka nezdinde adına fon hesabı açtırdığını, birikimlerini bu hesaba yatırmaya başladığını, fon hesabına ödemelerinin yapılması için kredi kartından otomatik ödeme talimatı verdiğini, maddi durumunun kötüleşmesi sebebiyle açtırdığı fon hesabını kapatmak için davalı banka ile görüşüp fon hesabını kapattırdığını fakat birikimi olan paranın davalı banka tarafından kendisine ödenmediğini ve tüm bu nedenlerle fon hesabında biriktirdiği paranın davalı tarafca iade edilmesini, yargılama giderlerinin davalı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, davacının bireysel emeklilik sözleşmesi dahilinde bireysel emeklilik sistemine katıldığını, akabinde maddi zorluklar sebebiyle sözleşmesini sonlandırmak istediğini, sözleşmesini iptal ederek sistemden erken çıkış talep ettiğini, biriken miktarın davacının kredi kartına ait borca mahsup edildiğini, bu hususun sözleşmeye ve mevzuata uygun olduğunu, müvekkil bankanın davacının hesapları üzerinde hapis, mahsup ve takas yetkisi bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının müvekkil sigorta şirketinin acentesi olan diğer davalı ... A.Ş aracılığı ile bireysel emeklilik sistemine katılma talebini ilettiğini ve kendisi ile bireysel emeklilik sözleşmesi imzalanarak sisteme giriş yaptığını, bir süre sonra ayrılmak istemesi üzerine erken çıkış işlemleri yapılarak hesaptaki tutarın yine davacının bildirdiği hesaba iade edildiğini, müvekkil şirketin diğer davalı ile bir bağı olmadığını, bağımsız bir şirket olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının Bireysel Emeklilik Sözleşmesi kapsamındaki erken ayrılma parasının davacının belirtiği banka hesabına yatmış olduğu, bankacılık mevzuatına ve hesaplar/kredi kart vb. için imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalı bankanın mahsup işleminin taraflar arasındaki ilişkiye aykırı bir işlem olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; istinafa konu edilen miktarın 1.270.- TL olması nedeniyle ilk derece mahkemesinin kararının kesin nitelikte olduğu, HMK’nun 346. maddesi gereğince kesin karara yönelik istinaf başvurusu ile ilgili ilk derece mahkemesince karar verilebileceği gibi, bu konuda, olumlu ya da olumsuz bir karar oluşturulmadan, istinaf incelemesine gönderilen dava dosyaları ile ilgili aynı yasanın 352. maddesi gereğince istinaf mahkemesince de bir karar verilmesinin mümkün olduğu, buna göre yasa yolu başvurusuna konu edilen kararın hüküm tarihi itibariyle kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle davacının istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin 26.11.2018 gün ile aynı sayılı ek kararı ile bölge adliye mahkemesi kararının kesin olduğu gerekçesi ile temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek kararı davacı temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.