Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1483 Esas 2019/9209 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
08/04/2015 tarihli duruşmada hüküm kurulurken kısa kararın 10. bendinde “Sanığın sebebiyet verdiği üç adet davetiye gideri 27.00 TL’nin sanıktan tahsili ile hazineye gelir kaydına” şeklindeki ifade ile yargılama giderine hükmedildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bu sebeple bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığını anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2 maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6373 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanığın adli sicil kayında yer alan ve en ağır ilam niteliğinde olan Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/235 Esas ve 2004/326 Karar sayılı 05/09/2012 yerine getirme tarihli, 765 sayılı TCK’nun 495/1. maddesi uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamı yerine, Gaziantep 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/808 Esas ve 2013/563 Karar sayılı 10/12/2013 kesinleşme tarihli TCK’nun 142/1-e maddesi uyarınca 7 ay hapis cezasına ilişkin ilamının TCK"nun 58. maddesi uyarınca tekerrür uygulamasına esas alınması,
3) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, tekerrür açısından aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.