Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma her iki sanık için - kasten yaralma sanık için - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6000 Esas 2018/7331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (her iki sanık için), kasten yaralma (sanık ... için)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler sanık ... ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi ve gereği düşünüldü;
Sanıklar Gökhan hakkında müştekiye karşı kişiyi hürriyetinden yoksu kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ..."ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında müştekiye karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Adli tıp kriterlerine göre yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığının tespiti için, muayenenin olaydan en az 6 ay geçtikten sonra yapılması gerektiği, müşteki hakkındaki yaralanmanın yüzde sabit iz niteliğinde olduğuna dair 17.07.2012 tarihli raporun ise olaydan 6 ay süre geçmeden yapılan muayene sonucu düzenlendiği anlaşılmakla; mağdurun yeniden sabit eser yönünden raporu aldırıldıktan sonra sanığın eylemlerinin nitelendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.