23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/20364 Karar No: 2015/8214 Karar Tarihi: 16.12.2015
Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/20364 Esas 2015/8214 Karar Sayılı İlamı
23. Ceza Dairesi 2015/20364 E. , 2015/8214 K.
"İçtihat Metni"
Kamu malına zarar verme suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-a ve 143. maddeleri uyarınca 2 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2010 tarihli ve 2007/332 esas, 2010/253 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24.08.2015 gün ve 17184/55248 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14/09/2015 gün ve 2015/301317 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu. Kanun yararına bozma isteminde; 1-Mala zarar verme suçunun gece vakti işlenmesinin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunun 143. maddesine göre ağırlaştırıcı neden olmadığı gözetilmeden, mala zarar verme suçundan belirlenen 1 yıl hapis cezası üzerinden 1/12 oranında artırım yapılarak ve artırım hesabı da yanlış yapılarak sanık aleyhine olacak şekilde fazla miktarda ceza tayininde, 2-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu hakları kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur. GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2010 tarihli ve 2007/332 Esas, 2010/253 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine nazaran müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 16/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.