Mahkemesi : Bolu İş Mahkemesi
Tarihi : 28/11/2013
Numarası : 2012/3-2013/452

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 04.03.2014 günü belirlenen saatte temyiz eden davalı D.. Sağlık Hizmetleri Tekstil Tur.Tic.San.Ltd.Şti. vekili Av.A.. İ.. ve karşı taraftan davacı E.. G.. vekili Av.H.. O.. geldiler, gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirket tarafından hastanede ebe olarak görev yaptığını, fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının nöbet sistemi ile çalıştığını, haftada 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığını, davacıya yaptığı fazla çalışma karşılıklarının ödendiğini ve fazla çalışma karşılıklarının ihtirazi kayıtsız alındığını,yeni açılan başka bir hastanede çalışmak işten ayrıldığını, istifa ettiğini beyan beyan ederek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davacının ödenmeyen ücret alacakları nedeni ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, ayrıca fazla mesai yaptığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai ücreti taraflar arasında ihtilaflıdır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Öte yandan Dairemizin Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen uygulamasına göre 24 saat çalışma hallerinde günlük 14 saatin mesaide geçtiği kabul edilmelidir (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 05.04.2006 gün 2006/9-107 Esas, 2006/144 Karar). 4857 Sayılı İş Kanunu’nun 63. Maddesinde günlük çalışma süresi 11 saatle sınırlandırılmış olmakla 11 saati aşan çalışmanın karşılığı fazla çalışma olarak ödenmelidir.
Somut olayda; davacı vekili davacının fazla mesai yaptığını iddia ederek fazla mesai ücreti talep etmiştir.
Davacı tanıkları davacının nöbet usulü çalıştığını, 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiğini beyan etmişlerdir.
Dosya içinde bulunan tarafların delil olarak dayandıkları çizelgelerde davacının çalışma şekli, hangi günler nöbet tutup hangi günler çalışmadığı ve gündüz çalıştığı günler belirlidir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise tanık anlatımlarından yola çıkılarak davacının 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiği, bir hafta 3 gün, bir hafta 4 gün çalıştığı, 4 saat ara dinlenme süresinin mahsubu halinde günlük 11 saati aşan 9 saatin fazla mesai olduğu belirtilerek 3 gün çalıştığı haftalar için haftalık 27 saat, 4 gün çalıştığı haftalar için 36 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesap edilmiş, bordrolardaki tahakkukların ise mahsubu yoluna gidilmiştir.
Yukarıda belirtildiği üzere dosya içinde bulunan yazılı delil niteliğindeki çizelgelerin kapsadığı dönem bakımından çizelgelere göre davacının fazla mesai süresi ve ücreti hesap edilmelidir. Bu hesaplama yapılırken davacının 24 saat çalıştığı günler bakımından fiili çalışmasının 14 saat olduğu kabul edilmeli ve günlük 11 saati aşan 3 saat fazla mesaiden sayılmalıdır. Çizelge bulunan dönem bakımından davacı bordrolarda tahakkuk ettirilenin üstünde fazla mesai yaptığını yazılı delil ile ispat ettiğinden bordrolardaki tahakkuklar mahsup edilmelidir. Çizelge yani yazılı delil bulunmayan istek dönemi bakımından ise, davacının 24 saat çalışıp 24 saat dinlendiği, bir hafta 3 gün, bir hafta 4 gün çalıştığı, 3 gün çalıştığı hafta 9 saat; 4 gün çalıştığı hafta ise 12 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesap edilmelidir. Çizelge bulunmayan döneme ait fazla mesai tahakkuku bulunan aylar hesaplamalarda dışlanmalıdır. Bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde hazırlanan rapora itibarla karar verilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, ek hesap raporu almak ve diğer deliller ile birlikte değerlendirerek çıkacak sonuca göre karar vermektir.
Öte yandan davalı şirketin ünvanı “ D.. Sağlık Hiz. Turz.Teks.Tem.Tic.Ve San.Ltd.Şti.” iken karar başlığında “D.. Sağlık Hiz. Turz. Teks. San. Tic.Ltd.Şti” olarak yazılması da doğru olmamıştır.
O halde davalı vekilinin bu yönlere ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 1100,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 04/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.