Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/07/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulü ile fazlaya ilişkin talebin reddine dair verilen 10/10/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten yaralama ve hakaret eylemi nedeniyle kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, güvenlik görevlisi olarak çalıştığı sitenin sakini olan davalının, site kasabının harici telefon numarasını istediğini, bilmediğini söylemesi üzerine güvenlik kulübesine gelerek, kendisine hakaret ettiğini ve tokat vurmak suretiyle yaraladığını belirterek, kasten yaralama ve hakaret eylemleri için ayrı ayrı manevi tazminata karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının, kasten yaralama ve hakaret eylemleri nedeniyle TBK 56. ve 58. maddeleri gereğince tazminata hükmedilmiştir.
Davacının hakaret ve yaralama eylemleri nedeniyle ayrı ayrı manevi tazminat talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece hükmedilen miktarın hangi eylemler yönünden takdir edildiği belirtilmemiştir. Temyiz edilen kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.