Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/11581 Esas 2022/8669 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
 Dava ve birleştirilen dava, tapu kaydının mahkeme kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma kararına uyularak davanın kısmen kabulü ile toplam 475.998,25 TL tazminat bedelinin ana dava için dava tarihinden, birleştirilen dava için 29.07.2009 tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
 Dosyanın incelenmesinden, dava konusu ... parsel sayılı, 12200. m² yüzölçümlü, tarla vasıflı taşınmazın 1958 yılında tapulama ile davacılar murisi ... adına tespit ve tescil edildiği, intikal yoluyla davacılara devredildiği, Orman Genel Müdürlüğü tarafından açılan dava sonucunda Yalova 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2008/285 Esas, 2009/38 Karar sayılı ilamı ile taşınmazın tamamının tapusunun iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tesciline karar verildiği, kararın 29.07.2009 tarihinde kesinleştiği, eldeki davanın 06.08.2014   tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresi içerisinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, tapu kaydı mahkeme kararı ile iptal edilen arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metodu esas alınarak tazminata hükmolunmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı idare vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak;
Dava konusu taşınmaza 29.07.2009 itibarıyla değer biçildiğinden ana dava yönünden de bu tarihten itibaren faize hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının A/2 bendininden (dava) kelimesinin çıkartılmasına, yerine (29/07/2009) tarihinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 17/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.