13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/12411 Karar No: 2017/2031 Karar Tarihi: 20.02.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/12411 Esas 2017/2031 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, tüketici kredisi nedeniyle davalı bankanın yaptığı 3100 TL haksız kesintinin tahsili istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, davayı kısmen kabul etmiş ve davalıdan 2450 TL tahsil edilmesine karar vermiştir. Davacı, hükmü temyiz etmiştir. Ancak, karar tarihinde parasal sınır 2080 TL olduğundan, tarafların temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. HUMK'nun 427/2 maddesi değiştirilen yasaya göre temyiz parasal sınırı 1.1.2015 tarihinden itibaren 2080 TL'dir.
13. Hukuk Dairesi 2015/12411 E. , 2017/2031 K.
"İçtihat Metni"
.... vekili avukat ... ile Finansbank AŞ Genel Müdürlüğü vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 30.1.2014 gün ve 2013/1185-2014/78 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR Davacı, kullandığı tüketici kredisi nedeni ile davalı banka tarafından yapılan 3100 TL haksız kesintinin tahsili istemi ile eldeki davayı açmıştır. Davalı davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, 2450 TL nin davalıdan tahsiline, 650 TL fazla istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince tarafların temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin ayrı ayrı reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.