Davacı ... vekili ... tarafından, davalı ... aleyhine 08/05/2014 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığı ve açılmamış sayılmasına dair verilen 25/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten yaralama, iftira ve hakaret nedeniyle kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davadan sonra ödeme yapıldığı için tedavi giderleri yönünden karar verilmesine yer olmadığına, iş güç kaybı yönünden davanın açılmamış sayılmasına, manevi tazminatın ise kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 10/2 maddesinde ""Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez."" şeklinde düzenlenmiştir. Mahkemece bu husus gözönüne alınmaksızın davalı yararına, davacı yararına hükmedilen vekalet ücretinden fazla olarak hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının davalı lehine vekalet ücretine ilişkin 8. bendinde yer alan ""2.932,68" "" rakamları çıkarılarak yerine ""1.500,00" rakamlarının yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.