Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1512 Esas 2019/2313 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1512
Karar No: 2019/2313
Karar Tarihi: 08.04.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/1512 Esas 2019/2313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı banka ile davalı sağlık hizmetleri şirketi arasındaki itirazın iptali davası, 05/05/2016 tarihli mahkeme kararıyla sonuçlandı. Kararın kesin nitelikte olduğu, kesin olan kararların temyiz talepleri hakkında mahkemece veya Yargıtay tarafından karar verilebileceği belirtildi. Davalı vekilinin temyiz talebi reddedildi ve peşin harç istek halinde temyiz edene iade edileceği kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun Geçici 3. maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 427. maddesindeki kesinlik sınırının 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle eklenen Ek-4. maddedeki yeniden değerleme oranı dikkate alındığı belirtildi. Bu oranın 2016 yılı için 2.190,00 TL olduğu vurgulandı.
19. Hukuk Dairesi         2018/1512 E.  ,  2019/2313 K.

    "İçtihat Metni"


    Davacı ... Bankası ... vek. Av. ... ile davalı ... Sağlık Hizm. Turz. Tan. Rekl. Org. ve Tic. Ltd. Şti vek. Av. ... arasındaki itirazın iptali davası hakkında ... . Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 05/05/2016 tarihli ve 2014/1050 - 2016/288 E.K. sayılı hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
    -KARAR-
    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun Geçici 3 üncü maddesi uyarınca 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanununun 427 .maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4. maddedeki yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir. Davalı vekili tarafından temyize konu edilen miktarın 977,70 TL olması nedeniyle 05.05.2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz talepleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 tarihli ve E.1989/3 – K.1990/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz talebinin, mahkeme hükmünün kabûl edilen miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 08/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.