MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : 1- Defter ve belgeleri gizlemek suçu nedeniyle; Mahkumiyet
2- Sahte belge düzenlemek suçu nedeniyle; Mahkumiyet

I-) Sanık hakkında defter ve belgeleri ibraz etmeme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 231/12. maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu, Zile Ağır Ceza Mahkemesi 2011/420 D. iş sayılı kararıyla itirazın reddine karar verildiği ve hükmün kesinleştiği anlaşılmakla, sanığın vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-) Sanık hakkında, “2004 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan hükümlere yönelik incelenmede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMK"nun 303. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında “2004 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK"nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE,
III-) Sanık hakkında 2005, 2006, 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan hükme yönelik incelemede;
Sanık hakkında 2005, 2006, 2007, 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan kamu davası açıldığının anlaşılması karşısında, farklı takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlemek eylemlerinin her bir takvim yılı için birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu, aynı takvim yılında birden fazla fatura düzenlenmesi halinde teselsül hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, anılan suçlarla ilgili; ayrı ayrı hüküm kurulması ve her takvim yılında birden fazla fatura düzenlenmesi sebebiyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerekirken eylemlerin tek suç kabul edilerek zincirleme suç hükümleri de uygulanmaksızın sanık hakkında eksik ceza verilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların hükümden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin kısmen isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.