Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10456 Esas 2019/18885 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10456
Karar No: 2019/18885
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10456 Esas 2019/18885 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği kararın özeti şu şekildedir: Sanığın 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmü onanmıştır. Ancak, sanığın kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde bazı hatalar tespit edilmiştir. İddianamede belirtilmeyen kanun maddelerinin uygulanması, ceza miktarının yanlış belirlenmesi ve haksız tahrik oranının yanlış hesaplanması gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Yeni bir değerlendirme yapılması için dosya tekrar mahkemeye gönderilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 53, 86/3-e, 87/1-son, 86/1, 3, 29, 3. Maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 226. Maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/10456 E. , 2019/18885 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında kurulan hapis cezası yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e ve 87/1-son maddelerinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri uyarınca belirlenen "1 yıl 6 ay" hapis cezasına TCK"nin 87/1-d maddesi gereğince 1 kat artırım uygulandıktan sonra 87/1-son maddesi uyarınca cezanın "5 yıla" yükseltilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Tanık beyanlarına ve dosya kapsamına göre, ilk haksız hareket mağdur taraftan gelmiş ise de, haksız tahrik oluşturan eylemin sanığın hafif şekilde yaralanmasından ibaret olduğu anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi uyarınca orantılılık ilkesi de gözetilerek sanığın cezasından 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi gereğince makul oranda haksız tahrik indirimi yapılması gerekirken (3/5) oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 17.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.