Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27552 Esas 2020/1696 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27552
Karar No: 2020/1696
Karar Tarihi: 23.01.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27552 Esas 2020/1696 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin tehdit ve hakaret suçlamalarıyla yargılanan sanıkların beraatına karar verdi. Karar, katılan tarafından temyiz edildi ancak temyiz isteği reddedildikten sonra yeniden incelendi. İnceleme sonucu, bir sanık hakkındaki hakaret suçundan verilen cezanın, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle uygulanamayacağı anlaşıldı. Bu nedenle, suç yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak sanığın hukuki durumunu belirlemek gerektiği belirtildi. Ancak, bu göz önünde bulundurulmadığı için karar bozuldu. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetildiği belirtildi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri
- 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi

4. Ceza Dairesi 2015/27552 E. , 2020/1696 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanıklar ... ve ..."ın, katılana yönelik tehdit suçlarından dolayı verilen beraat kararlarına yönelik, katılan ..."un temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ..."ın, katılana yönelik hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karara karşı yapılan temyize gelince,
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, TCK"nın 106/1. maddesinin ilk cümlesinde düzenlenen ve sanık ... hakkında beraat kararı verilen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlendiğinin iddia edilmesi nedeniyle uzlaştırma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, yüklenen suç yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve katılan ..."un temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.