Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7507 Esas 2019/9192 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7507
Karar No: 2019/9192
Karar Tarihi: 17.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7507 Esas 2019/9192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemeye göre, sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmiştir. Sanık ... hakkında ise mala zarar verme suçuna ilişkin verilen hüküm, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen adli para cezalarına ilişkin olduğundan temyizi mümkün olmadığına dair karar verilmiştir. Sanıklar ... ve ..., hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilirken, mala zarar verme suçundan hüküm kurulan sanık ... hakkında ise Anayasa Mahkemesi tarafından verilen iptal kararları da göz önüne alınarak herhangi bir bozma nedeni görülmemiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi ve TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2018/7507 E. , 2019/9192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’in temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından, sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.