Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12812 Esas 2019/18884 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12812
Karar No: 2019/18884
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/12812 Esas 2019/18884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir dava sonucunda verilen hükümleri incelerken, müşteki tarafından kamuya açıklanmamış bir karar verildiği için mahkumiyet kararı için temyiz hakkı olduğunu belirtir. Sanığın yaralamaya teşebbüse dair kurulan beraat hükmü istem doğrultusunda onanmıştır. Ancak sanığa kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkum olmuş olması sebebiyle karar bozulmuştur. Sanık bir önceki yargılama sonucunda aldığı 3 yıllık hapis cezasından dolayı tekerrür hükümleri uygulanması gerekmektedir. Kanun madde numaraları şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK'nin 260/1 ve 237/2 maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 125/4 ve 53. maddeleri
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2 maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri
- TCK'nin 58. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/12812 E. , 2019/18884 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki ..."ın sanık ..."dan şikayetçi olup kamu davasına katılma talebinde bulunduğu ancak; bu hususta bir karar verilmediği, müştekinin süresinde temyiz dilekçesi verip hükmü temyiz ederek katılma iradesini gösterdiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükümleri temyize hakkı bulunduğundan katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan mahkumiyet hükmümlerine yönelik temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hakaret suçunun aleni bir yer olan kıraathane önünde işlenmesine rağmen, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 125/4. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanun"un 108/2 maddesi gereğince sanığın adli sicil kaydında bulunan en ağır cezayı içeren Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/213 Esas, 2008/91 Karar sayılı
ilamıyla verilip 23.09.2008 tarihinde kesinleşen 3 yıl hapis cezasına ilişkin kararın tekerrüre esas alınması gerekirken, adli sicil kaydında gözüken diğer ilamların da tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun uyarınca halen yürürlükte bulunan 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin paragrafının hükümden çıkartılarak yerine “Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/213 Esas, 2008/91 Karar sayılı ilamıyla verilip 23.09.2008 tarihinde kesinleşen 3 yıl hapis cezasına ilişkin ilamı nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.