Davacı ... vekili aleyhine 25/04/2014 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 18/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı borçlu olduğunu, adı geçenin olup vadesi geçmiş muhtelif vergi borçları nedeniyle idarece 6183 sayılı hükümlerine göre 100.649,64 TL vergi borcu nedeniyle takip işlemlerinin yapıldığını, vergi borçlusuna borcu olduğu gerekçesiyle kendisine haciz bildirisi ve ödeme emri gönderildiğini, haciz bildirisine süresinden sonra itiraz ettiğini, ancak haciz bildirisinin tebliğinden önce dava dışı olan borçları ödediğini belirterek, davalı Vergi Dairesine borçlu olmadığının tespitini istemiştir.
Davalı, davacının haciz bildirisine süresinde itiraz etmediğini, bunun üzerine ödeme emri düzenlendiğini, yapılan işlemlerin 6183 sayılı Kanun"a uygun olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi tarafından davacının borcunu haciz bildirisinin kendisine tebliğ edildiği 20/02/2014 tarihinden önce tamamen ödediği ve haciz bildirisinin tebliğ edildiği tarihte davacının dava dışı borcunun bulunmadığının tespit edildiği ve bilirkişi raporunun hükme esas alınabilecek nitelikte bulunduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, davacının davalıya 21.186 TL borçlu olmadığının tespitine, davacının davalıya ödediği 11.000 TL’nin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hükme esas alınan 16/02/2015 havale tarihli bilirkişi raporunda; dava dışı vergi borçlusu davacı adına 25.000 TL tutarında fatura düzenlediği, davacının dava dışı vergi borçlusuna olan borcunu, kendisine ödeme emrinin tebliğ edildiği 20/02/2014 tarihinden önce 31/01/2014 tarihine kadar olan süreçte ödediğine dair vergi borçlusu antetli bir kısım tahsilat makbuzu fotokopilerini dosyaya sunduğu, davacının 2013 ve 2014 yıllarına ait işletme defterlerinin, defter sahibinin üçüncü kişiler ve kurumlarla olan ilişkilerindeki borç ve alacak durumlarını gösterir nitelikte olmadığından incelenen işletme defterleri itibariyle davacının dava dışı vergi mükellefine haciz bildirisinin kendisine tebliğ edildiği tarih itibariyle borcunun bulunup bulunmadığı hususunda bir tespit ve değerlendirme yapılamadığı, sunulan tahsilat makbuzları nedeniyle

idarece kendisine haciz bildirisinin tebliğ edildiği tarihte davacının dava dışı vergi borçlusu borcunun bulunmadığı, davacının işbu menfi tespit davasını açtıktan sonra davalı 08/05/2014 tarihinde 5.000 TL, 03/06/2014 tarihinde 6.000 TL olmak üzere toplam 11.000 TL ödemelerde bulunduğu belirtilmiştir.
Dosya kapsamındaki hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda, dava dışı ait ticari defterlerin incelenmediği, sadece davacının sunduğu tahsilat makbuzları esas alınarak sonuca gidildiği anlaşılmaktadır. Bu haliyle, davacı ile dava dışı arasındaki borç ödemeleri konusunda sağlıklı bir sonuca ulaşılamaz. Şu durumda Mahkemece, dava dışı vergi borçlusu ticari defterleri ve banka kayıtları da incelenmek suretiyle haciz ihbarnamesinin davacıya tebliğ edildiği tarih itibariyle davacının dava dışı borçlu olup olmadığı araştırılıp sonucuna göre karar verilmelidir. Bu yön gözetilmeksizin eksik inceleme ile karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.