Danıştay 4. Daire 2018/3531 Esas 2022/3205 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/3531
Karar No : 2022/3205

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Otomasyon Sistemleri Ticaret ve Sanayi Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 yılına ilişkin verdiği kurumlar vergisi beyannamesinde geçmiş yıl zararlarını dikkate almadığı ve beyanname üzerinde göstermediği, 2012 yılında zarar olmadığı halde 2013 yılı geçici vergi beyannamesinde 484.843,60 TL 2012 yılı zararı gösterdiği ve bu zararı kurumlar vergisi matrahı hesaplanırken mali kârdan düştüğü tespit edildiğinden bahisle vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2013/1-3 dönemi vergi ziyaı cezalı geçici verginin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı tarafından 2013 yılına ilişkin olarak verilen geçici vergi beyannamelerinde indirim konusu yapılan geçmiş yıl zararlarının indirim hakkı tanınan süre içerisinde zararın ilgili bulunduğu yıla ilişkin verilen kurumlar vergisi beyannamelerinde gösterildiği, bununla birlikte zararın ilgili bulunduğu yıl dışında her yıl için verilen kurumlar vergisi beyannamesinde bir bütün olarak gösterilmeyen geçmiş yıl zararlarının zararın mahsup edildiği yılda bütün olarak gösterilmesi halinde gösterilen zararın kabul edilmeyeceğine yönelik aksi bir yasal düzenlemenin bulunmadığı hususları dikkate alındığında, ilgili dönem beyannamelerinde gösterilen ve beş yılı aşmayan (2009, 2010 ve 2011) geçmiş yıl zararlarını 2013 yılına ait geçici vergi beyannamelerinde indirim konusu yapan davacının, indirim konusu yaptığı 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait zararlarının kabul edilmeyerek re'sen yapılan cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Yapılan işlemlerin usul ve yasalara uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun “Zarar Mahsubu” başlıklı 9. maddesinde; kurumlar vergisi matrahının tespitinde, kurumlar vergisi beyannamesinde her yıla ilişkin tutarlar ayrı ayrı gösterilmek ve beş yıldan fazla nakledilmemek şartıyla geçmiş yılların beyannamelerinde yer alan zararların indirim konusu yapılabileceği hükmüne yer verilmiştir.
Söz konusu hükümlerin incelenmesinden görüleceği üzere, geçmiş yıl zararlarının kurum kazancından indirebilmesi için her yılın zararının beyannamede ayrı ayrı gösterilmesi gerekir. Aksi bir düşünce, kurumları, istedikleri yıl zararlarını indirmeye götürür ki, vergi kanunlarının bu şekilde yorumlanması mümkün değildir. Vergi kanunlarımızda yer alan hükümler, vergi matrahının isteğe bağlı değil, belli esaslara göre kesin bir şekilde belirlenmesi gerektiği yönündedir. Geçmiş yıl zararlarının beyannamelerde ayrı ayrı belirtilmesinden maksat, geçmiş yıl zararının üzerinden 5 yıl geçmesini önlemek ve kar olduğu dönemde hangi dönemin veya dönemlerin mahsup edildiğinin takibini sağlamaktır.
Buna göre, mükelleflerce kurumlar vergisi beyannamelerinde indirim konusu yapabilecekleri geçmiş yıl zararları bulunmasına rağmen ilgili hesap dönemi için kâr beyan ederek geçmiş yıl zararlarının indirim konusu yapılmaması durumunda, bu dönemi izleyen yıllarda indirim konusu yapma hakkı bulunduğu halde kâr beyan edilmesi nedeniyle kullanılmayan geçmiş yıl zararlarının mahsup edilmesi mümkün bulunmamaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı şirketin 2009, 2010 ve 2011 yılları hesap dönemlerine ilişkin zararının bulunduğu ve ilgili yıllara ait kurumlar vergisi beyannamelerinde zarar gösterildiği, 2012 yılı beyannamesinde önceki yıllardan devreden zarar tutarlarının gösterilmediği ve bu yılda kâr beyan edildiği, 2013/1-3 dönemi geçici vergi beyannamesinde ise önceki yıllardan devreden zarar tutarlarının gösterildiğinden bahisle vergi inceleme raporu uyarınca yapılan vergi ziyaı cezalı geçici vergi tarhiyatının kaldırılması istemiyle açılan davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davacı şirkete ait 2009, 2010 ve 2011 yılları zararlarının 2013/1-3 dönemi geçici vergi matrahından indirilebilmesi için, 2012 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde ayrıca gösterilmesi gerekmekte olup, 2012 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde kâr beyan edilmesi nedeniyle gösterilmeyen 2009, 2010 ve 2011 yılları zararının, 2013/1-3 dönemi geçici vergi matrahının tespitinde indirim konusu yapılması mümkün bulunmadığından, Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.