Danıştay 3. Daire 2019/1344 Esas 2022/2377 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/1344
Karar No : 2022/2377

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ….

KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU:… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, … Sanayi Limited Şirketi’nden alınamayan 2011 ila 2015 yıllarına ait muhtelif vergi borçlarının tahsili amacıyla şirket ortağı ...'in mirasçısı sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … takip numaralı ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının, murisi olan ve 11/09/2016 tarihinde vefat eden …'in asıl borçlu şirketin ortağı olduğu dönemlere ilişkin vergi borçlarından 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 12. maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 7. maddesi uyarınca mirasçı sıfatıyla sorumlu olduğu, dava konusu ödeme emrinin, muris …'in asıl borçlu şirkette ortak olduğu dönemlerdeki mevcut hisse oranı ile davacının miras payı dikkate alınmak suretiyle düzenlenen vergi alacaklarına ilişkin kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı, cezaların şahsiliği prensibi ve 213 sayılı Kanun’un 372. maddesi hükmü uyarınca vergi cezaları ölümle birlikte düşeceğinden, mirasçıların vergi cezalarından sorumlu tutulamayacağı gerekçesiyle ödeme emri vergi ziyaı cezaları, usulsüzlük cezaları ve özel usulsüzlük cezalarına ilişkin kısmı yönünden iptal edilmiş, ödeme emrinin vergi alacaklarına ilişkin kısımları yönünden ise dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu kamu alacağının, muris … tarafından … tarihinde … sayılı Yasa kapsamında yapılandırıldığı ancak ödeme yapılmadığı, asıl borçlu şirket hakkında yapılan malvarlığı araştırması sonucunda kamu alacağının şirketten tahsil imkanının bulunmadığının ortaya konulduğu, davacı adına, mirasçı sıfatıyla düzenlenen ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmiştir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Vefat eden …'in şirket hisselerini 22/03/2011 tarihinde devrettiği, şirketin kanuni temsilcisi olmadığı gibi borçları da yapılandırmadığı, beş yıllık sürede adına işlem yapılmadığı, 213 sayılı Kanun'un 372. maddesinde ölüm halinde vergi cezaların düşeceğinin hüküm altına alındığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
2575 sayılı Danıştay Kanunu'na 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde uyarınca hüküm veren Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince oluşturulan Müşterek Kurulca işin gereği görüşülüp düşünüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.