Esas No: 2018/1614
Karar No: 2022/2376
Karar Tarihi: 23.05.2022
Danıştay 3. Daire 2018/1614 Esas 2022/2376 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Danıştay 3. Dairesi, … Gıda Ürünleri Sanayi ve Dış Ticaret Ltd. Şti.’nin vergi borçlarını ödeme emri tebliğine rağmen ödememesi nedeniyle, ortağı olan davacıdan tahsil edilmek üzere düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istemini reddetti. Yapılan temyiz başvurusu da reddedildi ve Vergi Dava Dairesi kararı onandı. Kararda, Bölge İdare Mahkemesi kararının temyizen bozulması için gerekli sebeplerin olmadığı vurgulandı. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca …TL maktu harç alınmasına hükmedildi. Karar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca taraflara tebliğ edilecek ve ilgili Vergi Dava Dairesine bir örneği gönderilecektir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası, istinaf başvurusunun kaldırılmasına karar verildiği gerekçesiyle reddedilebileceğini belirtmektedir. 2577 sayılı Kanunun 49. maddesi, bölge idare mahkemelerinin kararlarının temyizen bozulabileceği sebepleri düzenlemektedir. 2577 sayılı Kan
"İçtihat Metni"
T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/1614
Karar No : 2022/2376
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU: …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ... Gıda Ürünleri Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi’nden alınamayan 2009 ila 2015 yıllarına ait muhtelif vergi borçlarının tahsili amacıyla şirket ortağı sıfatıyla düzenlenen … tarih ve … ila … takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının, asıl borçlu … Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi'nin 05/04/2004 ile 09/03/2015 tarihleri arasında % 10 hisseli ortağı olduğu, 2009 ila 2015 yılları için tarh ve tahakkuk eden vergileri ödeme emri tebliğine rağmen ödemeyen şirket hakkında haciz varakası düzenlendiği ve malvarlığı araştırması yapıldığı ancak şirketin borçlarını karşılayacak herhangi bir malvarlığına rastlanılmadığı dolayısıyla asıl borçlu şirket hakkında izlenmesi gereken tüm takip ve tahsil yollarının mevzuata uygun şekilde tüketildiği olayda, davacının şirket ortağı olduğu dönemler ve hisse oranı dikkate alınarak düzenlediği anlaşılan ödeme emirlerinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Asıl borçlu şirkete belirli bir süre ile ufak bir hisseyle ortak olunduğu ve imza yetkisi bulunmadığından şirketin borçlarından sorumlu tutulamayacağı, akaryakıt kaçakçılığı organizasyonu kapsamında faaliyet gösterdiği yönünde tespitler bulunan şirketler hakkındaki yargılama devam ettiğinden borcun kesinleşmediği ileri sürülerek kararın bozulması istenilmiştir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : 05/04/2004 ile 05/03/2015 tarihleri arasında şirket ortağı olan davacının, 2009 ilâ 2015 yıllarına ilişkin dava konusu kamu alacağından sorumlu olduğu, malvarlığı araştırması sonucunda asıl borçlu şirketten tahsil edilemeyeceği anlaşılan kamu alacağının, hisse oranı gözetilerek davacıdan tahsili yoluna gidilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
2575 sayılı Danıştay Kanunu'na 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde uyarınca hüküm veren Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince oluşturulan Müşterek Kurulca işin gereği görüşülüp düşünüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca …TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.