Danıştay 3. Daire 2019/125 Esas 2022/2380 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/125
Karar No : 2022/2380

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av…..

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ticaret ve Pazarlama Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: Danıştay Üçüncü Dairesince verilen bozma kararı uyarınca davayı yeniden inceleyen ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2008 ila 2011 yıllarında gerçekleştirdiği araç satışlarıyla ilgili faturalar üzerinde yer alması gereken özel tüketim vergisi ve katma değer vergisinin noksan hesaplandığından bahisle 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353. maddesinin 1. bendi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Verginin matrahı konusunda herhangi bir ihtilafın bulunmadığı olayda, uyuşmazlığın uygulanacak vergi oranlarından kaynaklandığının anlaşıldığı, vergi oranının tespiti amacıyla, davacının da araç tedarikçisi olan … İmal ve Satış Anonim Şirketi tarafından Maliye Bakanlığı'ndan istenen 24/11/2009 tarihli görüş yazısına cevaben verilen … tarih ve … sayılı özelgede, söz konusu araçların 87.03 gümrük tarife ve istatistik pozisyonunun ''Diğerleri'' alt pozisyonunda değerlendirilmek suretiyle motor silindir hacmi dikkate alınarak vergilendirilmesi gerektiğinin belirtildiği ayrıca … İmal ve Satış Anonim Şirketi nezdinde yapılan vergi incelemesi sonucu hazırlanan … tarih ve … sayılı ''Görüş Öneri Raporu'' ile anılan özelge doğrultusunda vergilemenin yapılması gerektiğinin tespit edildiği, bu durumda, bahsi geçen araçlara uygulanacak %37 vergi oranının belirtilen özelge ve görüş öneri raporu ile ortaya konulduğu, özelgenin verildiği ve görüş öneri raporunun düzenlendiği tarihlerden önce ihtilafsız olarak %10 vergi oranın uygulandığı ve davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezalarının da 2011 yılı ve öncesine ilişkin olduğu anlaşıldığından, uygulanacak vergi oranının değişmiş olmasının söz konusu araçların faturalarındaki kıymetin eksik beyan edildiğini göstermeyeceği gibi özel usulsüzlük cezası kesilmesine ilişkin Kanunda aranılan şartların da gerçekleşmediği gerekçesiyle özel usulsüzlük cezaları kaldırılmıştır.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Araç satışına ilişkin olarak düzenlenen faturalarda, araç bedeli dışında alıcılardan tahsil edilip beyan edilmesi zorunlu olan özel tüketim vergisi ve katma değer vergisinin gösterilmesi ve fatura tutarına dahil edilmesi 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 229. maddesinin gereği olup hakkında düzenlenen inceleme raporlarıyla satmış olduğu araçlarla ilgili faturalarda özel tüketim vergileri ve katma değer vergilerini eksik gösterdiği somut olarak saptanan davacı adına kesilen özel usulsüzlük cezalarının hukuka uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
2575 sayılı Danıştay Kanununa 3619 sayılı Kanunla eklenen Ek 1. madde uyarınca hüküm veren Danıştay Üçüncü ve Yedinci Dairelerince oluşturulan Müşterek Kurulca işin gereği görüşülüp düşünüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 23/05/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X)-KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. fıkrasında verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine, her bir belge için bu belgelere yazılması gereken meblağın veya meblağ farkının %10'u nispetinde özel usulsüzlük cezası kesileceği, aynı Kanunun 374'üncü maddesinde de, 353'üncü madde uyarınca kesilecek (özel) usülsüzlük cezasında, usulsüzlüğün yapıldığı yılı takip eden yılın birinci gününden itibaren 5 yıl geçtikten sonra ceza kesilemeyeceği hükme bağlanmıştır.
Düzenlemelerin temel amacı, vergi mükelleflerine yüklenen ödevlerin tam ve zamanında yerine getirilmesini sağlamak ve vergi kaçak ve kayıplarını önlemek suretiyle vatandaşlar arasında vergi adaletini gerçekleştirmek olduğundan, maddede yazılı olduğu biçimde unsurları oluşmuş bir eylem hakkında mevzuatta karşılığı olan yaptırımın uygulanması gerekmekte olup, bu amacı etkisiz kılacak bir değerlendirmenin hukukun etkinliğini azaltacağı ve Kanunun uygulanmaması sonucunu doğuracağı açıktır.
Uyuşmazlık konusu olayda, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarında davacının, satış faturalarına konu araçların 87.03 gümrük tarife istatistik pozisyonunun "diğerleri" grubunda belirtilen oran yerine, "yük taşımasında kullanılan araçlar" için belirlenmiş oranı kullanarak özel tüketim vergisi ve katma değer vergisini noksan hesaplayıp ödemek suretiyle vergi ziyaına neden olduğunun saptandığı, davacının beyanının aracın bulunduğu GTİP pozisyonuna uygun olmadığı, vergi oranının sonradan değişmediği beyana dayalı vergilendirmede, belge içeriğinin vergi oranını da kapsamakla doğru olarak yer verilmesi gerekmekte olduğundan 213 sayılı Kanunun 353. maddesinin 1. bendinde tanımlanan "Düzenlenmesi gereken belgede farklı meblağa yer verilmesi" eyleminin oluştuğu sonucuna varıldığından, temyiz istemine konu Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği oyuyla Karara katılmıyoruz.