Davacı ... vekili... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 11/12/2012 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 26/06/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, tarihli nüshasında yer alan “ başlıklı haberin gerçek dışı olduğunu, kişilik haklarına saldırı teşkil ettiğini belirterek, uğradığı manevi zararın giderilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, haber doğru olmasa bile, davacının bir dönem okulunda öğrenci olan kişi ile kendisi evli olduğu halde henüz boşanmadan dini nikahla birliktelik yaşadığı, eski eşi ile boşandıktan sonra bu eşi ile nikah yaptığı ve nikahtan kısa süre sonra çocuğu olduğu, basında çıkan haber ve belirli somut gerçeklikler birlikte değerlendirildiğinde davalıların basın özgürlüğü sınırları içinde kalan yazısı nedeniyle manevi tazminat şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davalılardan ... sorumlu yazı işleri müdürü, diğer davalı ... ise editör sıfatını taşımakta olup; 5187 sayılı Basın Kanunu’nun 13. maddesi kapsamında davalıların hukuki sorumlulukları bulunmamaktadır. Şu durumda, davanın husumet nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, esastan reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.