Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı aleyhine 26/06/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 18/12/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, basın yolu ile kişilik haklarının ihlali nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, davacı tarafından manevi tazminat isteminde bulunulduğu ve bu istemin reddine karar verildiği, ancak kendisini vekil ile temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmediği anlaşılmaktadır. Mahkemece davalı yararına 28/12/2013 tarih ve 28865 sayılı yayımlanarak yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10. maddesinin 3. fıkrası uyarınca vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru değilse de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi uyarınca temyiz hükümleri bakımından halen yürürlükte olan 1086 sayılı HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle hüküm fıkrasına bent eklenerek “Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10. maddesinin 3. fıkrasına göre belirlenen 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına ve kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.