Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Haciz, cebri icra organı tarafından yapılan Devlete ilişkin bir hakimiyet tasarrufu olup, icra takibinin konusu olan belli bir para alacağının ödenmesini sağlamak için, bu yolda istemde bulunan alacaklı lehine, sözkonusu alacağı karşılayacak miktar ve değerdeki borçluya ait mal ve haklara icra memuru tarafından hukuken el konulmasıdır. İcra Dairesinin, haciz talebinden itibaren en geç 3 gün içinde hacizi yapması gerekir.(madde 79/1) İcra Müdürlüğünce, (borçlunun kendi yedinde veya 3.şahısta bulunan menkul malları ile gayrimenkullerinden ve alacak ve haklarından alacaklının ana, faiz ve masraflarda dahil olmak üzere bütün alacaklarına yetecek miktarı) haczedilecektir.(madde 85/1)
Gerek İİK.nun 79.maddesinde, gerekse 85.maddesinde yer alan ifadelerden ortaya çıkan sonuç, İcra Müdürüne haciz uygulanması konusunda bir takdir yetkisi tanınmadığıdır. (HGK.nun 31.03.2004 tarih ve 2004/12-202 E – 2004/196 K. )
Ayrıca, 3.kişinin M. C.19.04.2006 tarihli haciz uygulaması sırasında aracın trafikteki kaydının kendi adına yazılı olmasına rağmen mülkiyetinin borçluya ait olduğunu kabul etmiştir. Adı geçenin kabul beyanı HUMK.nun 95/1.maddesi gereğince kesin bir hükmün hukuki neticelerini doğurur. Haciz uygulamasından sonra istihkak iddiasında bulunulması halinde bu iddianın Mahkemece kendi kuralları çerçevesinde değerlendirileceği düşünülerek istemin kabulü yerine reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ :Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 26.01.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.