Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7567 Esas 2019/9178 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7567
Karar No: 2019/9178
Karar Tarihi: 17.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/7567 Esas 2019/9178 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen ceza temyiz edilemeyeceği ve reddedilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ise incelenmiş ve sanık hakkında temyiz nedenleri reddedilmiştir. Mahkeme kararında, TCK'nun 142/2-h maddesinden hüküm kurulması gerektiği ancak yanlışlıkla 142/1-b maddesine göre hüküm kurulduğuna vurgu yapılmıştır. Sanığın adli sicil kaydından yararlanma konusunda da bir yanlışlık olduğu ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak yaptığı iptal kararlarının infaz aşamasında gözetilebileceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, TCK'nun 142/2-h maddesi ve 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendidir.

17. Ceza Dairesi 2018/7567 E. , 2019/9178 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000,00 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, suç tarihine göre sanığın eylemine uyan TCK’nun 142/2-h maddesinden hüküm kurulması gerekirken sehven TCK’nun 142/1-b maddesi gereğince hüküm kurulmuş olması kararın gerekçesinde belirtilmiş olduğundan bu durum mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Sanığın adli sicil kaydında bulunan Sungurlu Ağır Ceza Mahkemesinin 2009/66 Esas ve 2009/91 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınılabileceği gözetilmeden, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığı şeklinde karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 17.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.