Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/27041 Esas 2014/4956 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/27041
Karar No: 2014/4956

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/27041 Esas 2014/4956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucunda, davacının işyerinde çalıştığı sürede primlerinin eksik ücret üzerinden bildirildiği ve iş akdini haklı nedenle feshettiği belirlendi. Mahkeme, davacının kıdem tazminatı ve çeşitli ücret alacaklarının tahsil edilmesine karar verdi. Yargıtay, davacının ek karara yönelik temyiz itirazlarını reddetti ancak 3.10.2013 tarihli kararın hüküm fıkrası ile gerekçesinin birbirine aykırı olması nedeniyle bozulmasına hükmetti. Kararın gerekçesiyle hüküm fıkrasının birbirine aykırı olmaması gerektiği vurgulanırken, mahkemenin maddi ve hukuki olguları gözetmeden yazılı biçimde karar vermesi usul ve yasaya aykırı bulundu.
Kararda, davacının haklı nedenle işten ayrılması durumunda kıdem tazminatı alma hakkına sahip olduğu belirtilirken; işçinin fazla çalışma ücreti, genel ve ulusal bayram tatili, hafta tatili ve yıllık izin süreleri gibi ücret alacaklarının tespitinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41. maddesi gibi ilgili kanun maddeleri göz önünde bulunduruldu. Net fazla çalışma ücretinin tespitinde ise işsizlik sigortası pirimi, yaşlılık sigortası pirimi, gelir vergisi ve damga vergisi indirimi gibi unsurlar da dikkate alındı.
Kanun Maddeleri: 4857 sayılı İş Kanunu'nun 24/II-e bendi, 41. ve diğer ilgili maddeleri. HMK'nun 297. maddesi.

(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2013/27041 E. , 2014/4956 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 3.10.2013 tarihli kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından 10.10.2013 tarihli ek kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Davacının 10.10.203 tarihli ek karara yönelik temyizi yönünden; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Tarafların 3.10.2013 tarihli karara yönelik temyiz itirazlarına gelince; Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı, davalı işyerinde 1.9.2010-9.5.2012 tarihleri arasında çalıştığını sigorta primlerinin eksik ücret üzerinden bildirildiğini, iş akdini bu sebeple 4857 sayılı İş Kanununun 24/II-e bendi uyarınca haklı nedenle feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile ücret alacağı fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir
Bilirkişi tarafından 4857 sayılı İş Kanununun 41. vd maddeleri uyarınca ulusal bayram ve genel tatil günleri ile davacının yıllık ücretli izinde bulunduğu 13.3.2012-24.3.2012 tarihleri arasındaki süre dışlanarak tanık beyanları da gözetilerek dönemsel ücretlerle birlikte fazla çalışma ücreti hesaplanmış işçi payına düşen işsizlik sigortası pirimi ile yaşlılık sigortası pirimi, gelir vergisi ve damga vergisi indirimi ile birlikte net fazla çalışma ücreti alacağı 22.680,60 TL olarak hesap edilmiş %50 hakkaniyet indirimi yapılarak 11.340,30 TL fazla çalışma alacağı bulunduğu tespit edilmiştir. Mahkemece kararın gerekçesinde davacının 11.340,30 TL net fazla çalışma alacağı bulunduğu kabul edilmiş, ancak hükümde 10.342,30 TL"nin tahsiline karar verilmiştir. HMK"nun 297.maddesine göre kararın gerekçesi ile hüküm fıkrasının birbirine aykırı olmaması gerekir.
Yapılacak iş, bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar vermektir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan 10.10.2013 tarihli ek kararın ONANMASINA, 3.10.2013 tarihli kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harçlarının taraflara yükletilmesine, 3.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.