Danıştay 9. Daire 2019/5583 Esas 2022/1933 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/5583
Karar No : 2022/1933

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı - …
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av….

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı tarafından, ikale sözleşmesi uyarınca kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ilave menfaat bedeli vb. yapılan ödemeler üzerinden kesinti yoluyla alınan 165.352,02-TL gelir vergisinin faiziyle birlikte iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair tesis edilen … tarih ve … sayılı işlemin iptali ile bu tutarın kesinti tarihinden itibaren hesaplanacak faiziyle birlikte iadesi istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararıyla; davacının işveren kurumdan 16/03/2014 tarihinde emekli olduğu, buna ilişkin tazminatlarını emeklilik tarihi itibariyle aldığı, ikale sözleşmesine konu dönemde (18.03.2014-31.05.2018 tarihleri arasında) toplam 4 yıl, 2 ay, 13 gün (1539 gün) hizmeti bulunan davacıya 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14. maddesi uyarınca ödenebilecek en yüksek kıdem tazminatı tutarı olan (1539x5001,76/365) 21.089,61-TL'nin ödenmesi gerektiği, 21.034,80-TL'nin kıdem tazminatı olarak ödendiği, bu durumda 21.034,80-TL kıdem tazminatı ve 54,81-TL ikale sözleşmesi olmak üzere toplam 21.089,61-TL'nin gelir vergisinden isntisna tutulması gerektiği, bu durumda, dava konusu tahakkuk işleminin 21.089,61-TL matraha isabet eden kısmında hukuka uyarlık, bu tutarı aşan kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı, faiz istemi yönünden ise; tahsil edilen verginin, 6183 sayılı Kanuna göre belirlenen ve tahsil tarihinden itibaren işleyecek tecil faiziyle birlikte davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu işlemin 21.089,61-TL matraha isabet eden kesintiler yönünden davanın kabulüne, aşan kısmı yönünden ise davanın reddine, 21.089,61-TL matraha isabete eden kesinti miktarının kesinti tarihinden itibaren işleyecek tecil faiziyle birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Davalı tarafından ileri sürülen iddiaların, Vergi Mahkemesi kararının 21.089,61-TL matraha isabet eden gelir (stopaj) vergisine ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği, iadesine hükmedilen gelir (stopaj) vergisi üzerinden tecil faizi hesaplanmasına dair hüküm fıkrasına yönelik istem yönünden ise; her ne kadar, davacı tarafından kesinti tutarının hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesi talep edilmesine rağmen, Vergi Mahkemesince iadesine hükmedilen tutarın tecil faiziyle birlikte iadesine hükmedilmişse de, haksız yere alınan vergi nedeniyle yoksun kalınan tutarın ödemenin yapıldığı tarihten itibaren, Danıştay içtihatlarına göre genel hükümleri içeren 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanun'da öngörülen oranda faiz uygulanarak ilgilisine ödenmesi gerektiğinden, kararın faize ilişkin hüküm fıkrasında hukuka uyarlık bulunmadığı, istinaf başvurusunun kısmen reddine, kısmen kabulüyle Vergi Mahkemesi kararının faize ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına, iadesine hükmedilen gelir (stopaj) vergisinin yasal faiziyle birlikte davacıya iadesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davanın süre aşımı yönünden reddi gerektiği, mahkeme kararının infazının gecikmesi halinde faize hükmedilebileceği iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: 54,81-TL'lik matraha isabet eden tahakkuk işlemi yönünden temyiz isteminin reddi; 21.034,80-TL'lik matraha isabet eden tahakkuk işlemi yönünden ise; dava dilekçesi ekinde sunulan bordronun incelenmesinden, 193 sayılı Kanun'un 25. maddesinin 1. fıkrasının 7. bendi uyarınca istisna olması nedeniyle 21.034,80-TL kıdem tazminatının gelir vergisi matrahına dahil edilmediği, kıdem tazminatı üzerinden herhangi gelir vergisi kesintisi yapılmadığı görüldüğünden, bu matraha isabet eden tahakkuku iptal eden Mahkeme kararına yönelik yapılan istinaf başvurusunu reddeden Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulması ve temyiz isteminin kabulü gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2…. Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.