Danıştay 9. Daire 2019/4019 Esas 2022/1948 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4019
Karar No : 2022/1948

TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) …Vergi Dairesi Müdürlüğü - …
VEKİLİ : Av….
2- (DAVACI) …
VEKİLİ : …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının, taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, Şirinyer Vergi Dairesi Müdürlüğünün … vergi kimlik numaralı mükellefi … ile Bornova Vergi Dairesi Müdürlüğü'nün … vergi kimlik numaralı mükellefi …'dan aldığı faturaların sahte olduğu yolunda düzenlenen vergi inceleme raporuna dayanılarak 2016/Şubat, Nisan, Aralık dönemleri için re'sen tarh edilen katma değer vergisi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1,6 ve mükerrer 355/4. maddeleri uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; uyuşmazlıkta davacı şirkete fatura düzenleyen … ve … hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunun incelenmesinden, anılan mükellefler tarafından davacıya düzenlenen faturaların gerçek bir ticari ilişkiye dayanmayan sahte faturalar olduğu sonucuna ulaşıldığından anılan faturalardan kaynaklanan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka aykırılık bulunmadığı, 353/1. madde uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden; davalı idarece söz konusu alışların hangi tarihte, hangi miktarda ve kimlerden yapıldığı, alınması gereken faturaların hangi tutar ve tarihlerde kimlerden alınmadığı yönünde yapılan somut bir tespit bulunmadığı, mükerrer 355/4. madde uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden; gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasına dayanmayan faturalardan kaynaklanan ödemelerin banka aracılığı ile yapılmasının beklenmesinin düzenlemeye aykırı bir durum ortaya çıkardığı, 353/6. madde uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezası yönünden; tek düzen hesap planı ve muhasebe standarlarına aykırı kayıt yapıldığı öne sürülen ödemelerin, davacının sahte fatura aldığı kabul edilen mükelleflere yapılan ödemelere ilişkin olduğu, anılan faturalar içeriği mal tesliminin gerçekleşmediğinin inceleme raporuyla kabul edildiğinden, kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına, vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/6, mükerrer 355/4. Maddelerine kesilen özel usulsüzlük cezaları, vergi ziyaı cezalı katma değer vergisine yönelik taraflarca yapılan istinaf başvurularının reddinin gerektiği, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1'inci maddesine istinaden kesilen özel usulsüzlük cezasına ilişkin olarak; harcamaların sahte veya muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı faturalarla belgelendirilmesi, 213 sayılı Yasanın 353/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesilmesi gereken eylemler arasında gösterilmediği gibi kesilen ceza maddenin öngörülüş amacına uygun düşmediğinden, kesilen cezada yasal isabet bulunmadığı, Mahkeme kararının bu kısmının sonucu itibarıyla yerinde olduğundan, davalının istinaf başvurusunun bu gerekçeyle reddi gerektiği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesi uyarınca davacı istinaf başvurusunun ve davalının 213 sayılı Kanun'un 353/6 ve 353/4 maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarına yönelik istinaf başvurusunun reddine, davalının 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1'inci maddesine istinaden kesilen özel usulsüzlük cezasına yönelik istinaf başvurusunun yukarıda belirtilen gerekçe ile reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: Ödemelerin banka çekiyle yapıldığı, mal ve hizmetlerin gerçekten alındığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.
DAVALININ İDDİALARI: Sahte fatura kullanıldığı, bu faturalardan kaynaklanan katma değer vergisi indirimlerinin reddi gerektiği, alınması gerekli olan faturaların alınmadığı, çekle yapıldığı iddia edilen ödemelerin mükellefin muhasebe kayıtları da dikkate alınmak suretiyle kasadan yapıldığı ve tevsik zorunluluğuna uyulmadığı, ödemelerin banka yoluyla ve çekle ödendiği ifade edilmesine rağmen bankalar hesabı kullanılması gerekirken kasa hesabının kullanıldığının tespit edildiği iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
Tarafların temyiz isteminin reddine,
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen kabulü, kısmen reddine ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik taraflarca yapılan istinaf başvurularını reddeden … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
Temyiz isteminde bulunan davacıdan, 492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı 3 sayılı Tarife uyarınca aleyhine onanan kısım üzerinden hesaplanacak ilam harcının alınmasına,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 23/05/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.