Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5816 Esas 2017/2567 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5816
Karar No: 2017/2567
Karar Tarihi: 05.07.2017

Tasarlayarak öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5816 Esas 2017/2567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, tasarlayarak öldürme suçundan müebbet hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanması sonrasında yürürlüğe giren yeni bir kanunun uygulanması için yeniden duruşma açılmıştır. Uyarlama sonucu kurulan mahkumiyet hükmünde gerekçe yetersizliği ve kanun maddelerinin ihlali tespit edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise TCK'nun 82/1-a, 62, 53, 450/4, 59, 31, 33 maddeleridir. Ayrıca uyarlama yargılaması sonucu kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde suçun niteliğinin ve oluşturduğu eylemin gösterilmesi gerektiği belirtilen CMK'nun 230. maddesi ve hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğunu ifade eden Anayasa Mahkemesi kararı da önemle vurgulanmıştır.

1. Ceza Dairesi 2016/5816 E. , 2017/2567 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tasarlayarak öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 82/1-a, 62, 53. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ... hakkında; maktul ..."a yönelik 765 sayılı TCK"nun 450/4, 59, 31, 33. maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince onanmak suretiyle 07.04.1999 tarihinde kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hükümde; bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03/06/2008 tarih, 2008/1-89-158 sayılı kararında açıklandığı üzere, uyarlama yargılaması sonucu kurulacak mahkumiyet hükmünün gerekçesinde, 5271 sayılı CMK"nun 230. maddesine uygun olarak, suç oluşturduğu kabul edilen eylemin gösterilmesi ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerektiği gözetilmeksizin, lehe yasa değerlendirmesi ile yetinilerek gerekçeden yoksun şekilde Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, CMK"nun 34 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
2- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlü ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 05/07/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.