Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4151 Esas 2020/5639 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4151
Karar No: 2020/5639
Karar Tarihi: 18.11.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/4151 Esas 2020/5639 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 33. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2018/36-2019/487 sayılı karar, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından temyiz edildi. Dosya incelendikten sonra, yapılan tüm usuli işlemlerin kanuna uygun olduğu, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve mahkemenin doğru olarak nitelendirme yaptığı sonucuna varıldı. Bu nedenle, sanık müdafinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının reddedilmesine karar verildi. Kararın temyizden geçmeyerek kesinleşmesi sonucu, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkum edildiği belirtildi. Mahkumiyet kararı, 5237 sayılı TCK'nın 314/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddelerine göre verildi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 62, 53, 58/9 ve 63 maddeleri de mahkumiyet hükmüne dayanak teşkil etti.

16. Ceza Dairesi 2020/4151 E. , 2020/5639 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 33. Ağır Ceza Mahkemesinin 01.11.2019 tarih ve 2018/36 - 2019/487 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1; 5237 sayılı TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 33. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 27.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.