Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/19 Esas 2017/155 Karar Sayılı İlamı

Mağdurlar ... ve ..."ya yönelik yağma suçundan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 149/1.a-h, 35/2, 150/2, 62, 53, 63. maddeleri uyarınca 2 kez 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna ilişkin ... 7. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 21.04.2015 gün, 2015/58 Esas ve 2015/112 Karar sayılı hükmün, sanık ... savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 09.10.2015 gün 2015/3974-2015/43525 sayı ile;
“ 26.10.2009 tarihli ilk hükmün Yargıtay tarafından sanık aleyhine bozulmuş olması karşısında; 1412 sayılı CMUK"nın 326. maddesi uyarınca sanığa bozmaya karşı diyecekleri sorulması gerektiği gözetilmeden duruşmaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi ” şeklinde bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma sonrası ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2016 gün 2015/386- 2016/10 sayılı kararı ile;
“Her ne kadar Yargıtay 6. Ceza Dairesince 26/10/2009 tarihli ilk hükmün Yargıtay tarafından sanık aleyhine bozulmuş olması karşısında 1412 sayılı CMUK"nın 326. maddesi uyarınca sanığa bozmaya karşı diyeceklerinin sorulması gerektiği gözetilmeden davaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi gerekçesiyle mahkememizce verilen 21/04/2015 tarih ve 2015/58 esas 2015/112 karar sayılı mahkumiyet hükmü bozulmuş ise de,
Mahkememizce sanığın tehdit suçundan dolayı TCK"nın 106/2.a ve 43/1. maddeleri gereğince mahkumiyetine ilişkin olarak verilen 2009/99 esas 2009/255 karar sayılı mahkumiyet hükmü yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiştir.
1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinde; hükmün yalnızca sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet Savcısı veya 291. maddede gösterilen kimseler tarafından temyiz edilmesi halinde yeniden verilen hükmün, evvelki hükümle tayin edilmiş olan cezadan daha ağır olamayacağı açıkça belirtilmiştir.
Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 22/01/2015 tarih ve 2012/15143 esas 2015/717 karar sayılı ilk bozma ilamında da bu düzenleme nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
1412 sayılı CMUK"nın 326/2. maddesinde; sanık veya katılan veya vekillerine davetiye tebliğ olunamaması veya davetiye tebliğ olunmasına rağmen duruşmaya gelmemeleri nedeniyle bozmaya karşı beyanları tespit edilmemiş olsa dahi duruşmaya devam edilerek davanın gıyapta bitirilebileceği belirtilmiştir.
Bu kuralın istisnası aynı maddenin son cümlesinde düzenlenmiştir. Bu düzenlemeye göre bozma sonrası yapılan yargılama sonunda verilecek ceza bozmaya konu cezadan daha ağır ise sanıktan mutlaka bozmaya karşı diyecekleri sorulmalıdır.
Mahkemenin bozmaya konu cezadan daha ağır bir cezaya hükmedebilmesi için sanık aleyhine katılan veya Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz yoluna başvurulması gerekmektedir.
Olayda; mahkememizce verilen ilk mahkumiyet kararı yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiştir. Bu nedenle sanığın kazanılmış hakkı söz konusudur. Verilecek cezanın bozmaya konu cezadan daha ağır olması CMUK"nın 326/son maddesindeki açık düzenleme karşısında mümkün değildir.
Kanun koyucu burada kriter olarak bozmaya konu ceza ile bozma sonrası verilecek cezayı esas almıştır. Şayet bozma sonrasında verilecek ceza bozmaya konu ilamda yazılı cezadan daha ağır olacak ise o takdirde sanıktan bozmaya karşı diyeceklerinin sorulması zorunludur. Aksi halde böyle bir zorunluluk bulunmamaktadır. Bu nedenle direnme kararı verilmiştir. ” gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün sanık savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "bozma" istekli 13.04.2016 gün ve 2016/56690 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilen dosya;
5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren ve geçici 10.maddesini düzenleyen, 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesi uyarınca; "Direnme
üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gelen ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların, öncelikle kararına direnilen Daire tarafından incelenmesinin zorunlu kılınması karşısında;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu Başkanlığının 07/12/2016 gün, 2016/633 Esas ve 2016/926 sayılı kararı ile Dairemize gönderilen dosya, yeniden incelenerek değerlendirilmiş ve karara bağlanmıştır.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Oluş ve dosya kapsamına göre, sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ..."ya yönelik yağma suçundan kurulan hükümde, bozma sonrası sanığa bozmaya karşı diyecekleri sorulması gerektiğinden, mahkemenin kararının gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair;
Dairemizin 09/10/2015 tarih ve 2015/3974 Esas, 2015/43525 sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, ... 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.01.2016 gün 2015/386- 2016/10 sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,
CMK"nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 26.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.