Mahkemesi : Giresun 1. Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi sıfatıyla)
Tarihi : 18/06/2013
Numarası : 2013/70-2013/323

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı, davalı işyerinde 12/24 saat esası ile bir gün gece bir gün gündüz vardiyasında çalıştığını, İş Kanunun 69.maddesindeki düzenlemeye göre 20:00-06:00 saatleri arasındaki gece çalışmaları yönünden haftalık 45 saat olan yasal çalışma sınırı aşılmamış olsa bile günde 7,5 saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücretinin ödenmesi gerekirken işverenin yapılan fazla çalışmalar yönünden herhangi bir ödeme yapmadığını belirterek fazla çalışma alacağı talep etmiştir.
Davalı, davacının haftalık çalışmasının 45 saati geçmediğini, yaptığı çalışmanın fazla çalışma sayılamayacağını, talep edilen alacağın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davacının fazla çalışma alacağı hüküm altına alınmıştır.
İşçilerin gece çalışmaları günde yedibuçuk saati geçemez (m.69/3). Bu hal de günlük çalışmanın, dolayısıyla fazla çalışmanın bir sınırını oluşturur. Gece çalışmaları yönünden haftalık 45 saat olan yasal çalışma sınırı aşılmasa da gece çalışmasında 7.5 saati aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti ödenmelidir. Dairemizin kararı bu yöndedir
Somut olayda davalı işyerinde ayda 2 hafta 22.00 - 08.00 saatleri arasında gece çalışması yapıldığı sabittir. Davacının bu dönemde haftalık çalışma süresi 45 saattir. Ancak günlük çalışmasının 1,5 saatlik kısmı fazla çalışmadır. Davalı işveren bu fazla çalışmanın normal kısmını aylık ücret içinde ödemiştir. Bu durumda davacının %50 zamlı kısım alacağı bulunmaktadır. Mahkemece gerekirse bilirkişiden rapor alınmak suretiyle günlük 1,5 saatlik fazla çalışma alacağının %50 zamlı kısmı hüküm altına alınmalıdır.
Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda yer alan bayram ve genel tatil ücreti ödemesinin yapıldığı varsayılır. Bordroda ilgili bölümünün boş olması ya da bordronun imza taşımaması halinde işçi, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını her türlü delille ispat edebilir.
İmzalı ücret bordrolarından, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından daha fazla çalışıldığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin alacağının bordroda görünenden daha fazla olduğu yönünde bir ihtirazi kaydının bulunması halinde, ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıt taşımaması durumunda dahi, işçinin bordroda yazılı olanın dışında ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının yapıldığını yazılı delille kanıtlaması imkân dahilindedir.
Somut olayda, banka ekstresine göre bordrolar ile tahakkuku yapılan 2012 yılı ocak ve nisan aylarına ait ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının ödenmiş olmasına rağmen hesaplama yapılırken bu aylardaki dava konusu alacaklarla ilgili olarak bu ayların dışlanması gerekirken hesaba dahil edilmesi hatalı olup kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 3.3.2014 gününde oybirliğiyle