22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/23606 Karar No: 2019/21142 Karar Tarihi: 14.11.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/23606 Esas 2019/21142 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/23606 E. , 2019/21142 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, iş sözleşmesine davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan son verildiğini öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz : Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2- Taraflar arasında Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı İş Müfettişi tarafından hazırlanan raporun dikkate alındığı dönemde hesaplanan fazla çalışma alacağından indirim yapılması gerekip gerekmediği ve bu raporun fazla çalışma hesabında imzalı ücret bordrolarının aksini ortaya koyan yazılı bir delil olup olmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.İşçinin fazla çalışma alacağından indirim yapılması konusunda yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtayca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Bu indirim, dosyadaki delillerin durumu ve niteliğine göre yapılması gerekli uygun bir indirimdir. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla çalışma alacağı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Teftiş Kurulu Başkanlığı İş Müfettişinin hazırladığı raporun dikkate alındığı dönem için imzalı ücret bordrolarının aksinin bu rapor ile ortaya konulduğu gerekçesiyle imzalı ücret bordrolarındaki fazla çalışma tahakkuklarının dışlanması yerine mahsubu yoluna gidilerek hesaplanmış ve bu dönem için hesaplamadan indirim yapılmamıştır.Ne var ki, sözü edilen İş Müfettişi raporunda da yazılı belgelere dayalı bir tespit yapılmamıştır. Açıklanan nedenle İş Müfettişi raporu fazla çalışma tahakkuku bulunan imzalı ücret bordrolarının aksini ortaya koyan yazılı bir delil mahiyetinde olmadığından, zamlı fazla çalışma tahakkuku içeren imzalı ücret bordrolarının hesaplamadan dışlanması gerekmektedir. Öte yandan, davacının alacaklarının hesaplandığı bu dönem içerisinde hastalık veya izin nedeniyle çalışmadığı günlerin olabileceği gözetilerek hüküm altına alınan fazla çalışma alacağından uygun bir indirim yapılmalıdır. Mahkemece bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan harcın talep halinde ilgilisine iadesine, 14.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.