Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10599 Esas 2019/18833 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10599
Karar No: 2019/18833
Karar Tarihi: 17.10.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10599 Esas 2019/18833 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. İlk olarak, sanık \"6136 sayılı Kanun\"a Muhalefet\" suçundan hüküm almıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edildiği için, sanığın hak yoksunluğu durumuna ilişkin bozma nedeni yapılmamıştır. Diğer bir suçlama olan \"Kasten Yaralama\" suçunda ise, sanığa ek savunma hakkı tanınmadığı, CMK'nin maddelerine aykırı davranıldığı, ve TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerinin iptal edildiği nedeniyle hüküm bozulmuştur. Detaylı olarak, 5237 sayılı TCK'nin 86/1. maddesi, 86/3-e maddesi, 87/1-d maddesi, ve CMK'nin 226. ve 232/6. maddeleri de kararda belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/10599 E. , 2019/18833 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında “6136 sayılı Kanun"a Muhalefet” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Hapis cezasına mahkum olan sanık hakkında hümolunan hak yoksunluklarına ilişkin, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında “Kasten Yaralama” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
b) Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nin 86/1. maddesine göre belirlenen temel cezada, eylemin silahla işlendiğinin kabulü ile aynı Kanun"un 86/3-e maddesi gereği (1/2) oranında artırım yapılırken uygulama bendinin ve bu miktar üzerinden, katılanın hayati tehlike geçirmesi nedeniyle TCK’nin 87/1-d maddesi gereği (1) kat arttırım yapıldıktan sonra cezanın 5 yılın altında kalması nedeniyle 5 yıl hapis cezasına hükmedilirken uygulama maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 17.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.