MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 27/01/2015 tarih ve 2014/634-2015/43 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 31/12/1993 yılında kurulan müvekkili şirketin işletme konusunun ayakkabı imalatı, alımı, satımı, pazarlanması, ithalatı ve ihracatı ile sözleşmede yazılı işler olduğunu, müvekkilinin işletme adının ÜÇ KARDEŞLER ve markasının da simgesi ile birlikte ÜÇ KARDEŞLER olduğunu, müvekkili şirketin yaklaşık 20 yılı aşkın süredir ticaret ünvanını, adını ve markasını kullandığını, davalının da iş yerinde "ÜÇ KARDEŞLERLER KURULUŞUDUR" unvanını kullandığını, davalının müvekkili şirketin 20 yılı aşkın emeği ile meşhur ettiği markayı, ünvanı ve işletme adını kullanmasının haksız rekabet ve markaya tecavüz eylemlerini oluşturduğunu, tüketicileri yanılttığını ve haksız kazanca neden olduğunu ileri sürerek haksız rekabetin tespitine, önlenmesine, eski hale iadesine, ticaret ünvanının dürüstlüğe aykırı bir biçimde kullanıldığının tespitine, kullanımının önlenmesine, 10.000,00 TL manevi, 10.000,00 maddi tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; öncelikle davanın görevli mahkemede açılmadığını belirterek davanın görev ve esas yönünden reddini savunmuştur.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafından TTK"nın 56. ve devamı maddelerine dayalı genel haksız rekabet hükümlerine göre talepte bulunulmuşsa da açıkça kendisinin tescilsiz olarak yıllardır kullandığı marka ve logoya ve ticaret unvanındaki "ÜÇ KARDEŞLER" ibaresine davalı tarafından tecavüz edildiği iddia edilmiş olduğundan, davacının 556 sayılı KHK hükümlerine de dayandığı ve uyuşmazlığa 556 sayılı KHK hükümlerinin de uygulanması gerektiği gerekçesiyle mahkemenin görevsizliği nedeniyle davanın usul yönünden reddine, HMK 20. maddesi uyarınca karar kesinleşip yasal iki haftalık süre içinde istek halinde dosyanın görevli Eskişehir Fikri ve Sınai Haklar Mahkemesi olarak görev yapmakta olan 3. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.