Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4626 Esas 2019/582 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 86/2-a, 62, 50, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Mağdurun duyularından ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıfladığı gerekçesiyle belirlenen temel cezada yarı oranında arttırım yapılırken kanun maddesinin “89/2-a” yerine “86/2-a” yazılması ve adli para cezasının bir gün karşılığı miktarının belirlenmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki “failin güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması ve hükmün “2.” bendindeki “86/2-a” yerine “89/2-a”, “4.” bendindeki “TCK 50. maddesi” yerine “TCK’nın 52/2. maddesi” yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.