4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/16035 Esas 2020/5135 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16035
Karar No: 2020/5135
Karar Tarihi: 13.05.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/16035 Esas 2020/5135 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık 4733 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunarak hükümlü ve müsadere cezasına çarptırılmıştır. Ancak, yerel mahkeme kararı temyiz edilmiş ve Gümrük İdaresi vekili temyiz talebinden vazgeçmiştir. Yerel Cumhuriyet Savcısı'nın temyiz isteği reddedilmiştir. Sanığın temyiz incelemesinde, suçun tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği göz önünde bulundurularak, atılı suça ilişkin düzenlenmenin yasal değişikliklerle değiştiği ve sanık lehine hükümler içerdiği belirtilmiştir. Ayrıca, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının da mümkün hale geldiği ifade edilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkeme kararı bozulmuştur ve yeniden değerlendirilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: 4733 sayılı Kanunun 8/4. maddesi, 6455 sayılı Kanun, 5607 sayılı Kanunun 3/18, 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.

7. Ceza Dairesi 2016/16035 E. , 2020/5135 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi vekilinin 07.01.2013 havale tarihli dilekçesi ile temyiz talebinden vazgeçtiği görülmüştür.
I) O yer Cumhuriyet Savcısının temyizinin incelenmesinde;
12.12.2012 tarihli hükmü 1412 sayılı CMUK"nun 310/3"te belirtilen 1 aylık yasal süresinden sonra 04.02.2013 tarihinde temyiz ettiğinden o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık ..."in temyizine yönelik yapılan incelemede ise;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18-son maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 13/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.