Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5002 Esas 2019/579 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin suçun olası kastla işlediğine ve cezanın az olduğuna yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Sanığın müteahitliğini yaptığı, inşaatı henüz tamamlanmayan apartmanın 11 metre yakınındaki boş arazideki sanığa ait inşaattan atıldığı iddia edilen çöplerin yanması sonucu kıyafetleri tutuşan mağdur küçüğün yanık sebebiyle hayatını kaybettiği olayda, her ne kadar olayı gördüğünü beyan eden tanık ... yaşı dolayısıyla duruşmada ağlaması nedeniyle dinlenememiş ise de; tanığın kolluk tarafından alınan beyanında söz konusu ateşin çakmakla ölen tarafından yakıldığına dair beyanının ablasına da oluşu bu yönden anlatması üzerine ablası olan tanık ... tarafından da doğrulanması ve söz konusu ateşin olay günü sanık tarafından çıkarıldığına dair herhangi bir somut delil ve görgüye dayalı bir beyan bulunmayışı karşısında sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter her türlü şüpheden uzak, somut ve inandırıcı delil bulunmadığından, sanık hakkında CMK"nın 223/2-e gereğince beraatine karar verilmesi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3 maddesine aykırı hareket edilmesi ve taksirli suçlarda uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesine esas uygulama maddesi olan TCK"nın 50/4 maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.