3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9378 Karar No: 2019/18798 Karar Tarihi: 16.10.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/9378 Esas 2019/18798 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında müştekiye yönelik kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verdi. Adli para cezasının tür ve miktarı, Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde gereği kesin nitelikte olduğundan, sanık müdafinin temyiz istemi reddedildi. Sanık hakkında müştekilere yönelik diğer kasten yaralama suçlarından verilen kararlarda ise, sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu ve seçilecek cezanın hapis cezası olması gerektiği ancak adli para cezasının seçildiği için tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kalktığı belirtildi. Adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmesine rağmen, bu hususların bozma nedeni olarak görülmedi. Kanun maddeleri olarak; 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, ve 5237 sayılı TCK'nin 58/3. ve 86/2. maddeleri olarak belirtilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/9378 E. , 2019/18798 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında müşteki ..."ye yönelik kasten yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde; Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2) Sanık hakkında müştekiler ... ve ... yönelik kasten yaralama suçlarından verilen kararlarına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde ise; a- Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezası seçilerek sonuçta TCK"nin 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerekirken, seçimlik cezalardan TCK"nin 58/3. maddesine aykırı olarak adli para cezası seçilerek, sonuç ceza adli para cezası olduğundan tekerrür hükümlerinin uygulanma imkanının ortadan kaldırılması, aleyhe temyiz olmadığından, b- Sanık hakkında hükmedilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmiş ise de para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesinde belirtildiği ve infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni olarak görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 16.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.