MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hakaret suçunun, haksız tahrik altında işlendiğinin kabulü karşısında, özel hüküm olan TCK"nın 129. maddesi yerine genel tahrik kurumunu düzenleyen aynı Kanunun 29. maddesi ile hüküm kurulması,
2- Hakaret suçundan kurulan hükümde uygulamaya göre sonuç hapis cezasının, 3 ay 19 gün yerine, 10 ay 27 gün olarak fazla tayin edilmesi,
3- Sanık hakkında 27/12/2016 tarihli karar ile hakaret suçundan hüküm kurulmayıp, 04/01/2017 tarihli ek kararla dosya üzerinden karar verildiğinin anlaşılması karşısında, hakaret suçu yönünden duruşma açılması, sanığın duruşmaya çağrılması, varsa diyecekleri sorulup sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 193 ve 195. maddelerine aykırı davranılması,
4- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetindeki TCK"nın 151/1. maddesinin 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik, 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre, uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında, hakaret suçunda seçimlik cezada hapis cezasının tercih edilmiş olması, görevi yaptırmamak için direnme suçunda hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmeme gerekçesi olarak adli sicil kaydının gösterilmesi ve iki suç yönünden, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile erteleme hükümlerinin uygulanmama gerekçesi olarak da eski mahkumiyet kararına dayanılmış olması nedeniyle, öncelikle tekerrüre esas alınan suç yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı saptanarak, sonucuna göre tekerrür hükümleri ile cezanın bireyselleştirilmesi hususunun değerlendirmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5- TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.