Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2253 Esas 2020/720 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2253
Karar No: 2020/720
Karar Tarihi: 29.06.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2253 Esas 2020/720 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanık, ödemediği adli para cezası nedeniyle hapse çevrildi. Ancak sanığın adli sicil kaydındaki bir hüküm göz önünde bulundurulmadı ve bu nedenle hükmün bozulmasına karar verilmedi. Mahkeme, gerekçeleri belirterek, hükümdeki diğer hususların usul ve kanuna uygun olduğunu belirtti ve sanığın temyiz itirazlarını reddetti. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 241/1, 62 ve 52/2 maddeleri ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasa'nın 106/3 maddesi ve TCK'nın 53.maddesi, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58/6 maddesi belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/2253 E. , 2020/720 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm :TCK"nın 241/1, 62, 52/2. madde ve fıkraları gereğince mahkumiyet

Dosya içeriğine göre 07/10/2008 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 20/09/2010 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, hükümden önce 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak adli para cezasını ödemediği takdirde kalan cezanın 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 106/3 maddesi uyarınca hapse çevrilmesine karar verilmesi ile TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüş, sanığın adli sicil kaydında bulunan, Ankara 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/10/1999 tarih, 1999/95 Esas, 1999/161 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas olduğunun ve hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmek, delilleri takdir ve gerekçeleri gösterilmek suretiyle kurulan mahkumiyet hükmü eleştirilen hususlar dışında usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 29/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.