5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/5881 Esas 2020/5118 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5881
Karar No: 2020/5118
Karar Tarihi: 13.05.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/5881 Esas 2020/5118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Ancak, yerel mahkeme tarafından verilen hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz incelemesi sırasında, katılan Gümrük İdaresi tarafından verilen hükmün temyiz süresinin geçmesi nedeniyle reddedildiği belirtilmiştir.
Sanığın temyiz talebi incelendiğinde, 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen hafif ceza indirimi ve etkin pişmanlık uygulaması hükümlerinin yerel mahkeme tarafından değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, temel ceza belirlendikten sonra aynı kanunun 3/10. maddesi ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği vurgulanarak, yerel mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun

7. Ceza Dairesi 2017/5881 E. , 2020/5118 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan Gümrük İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine göre yapılan incelemede;
Katılan Gümrük İdaresinin yüzüne karşı verilen hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 29.01.2015 tarihinde temyiz ettiği gözetilerek, temyiz inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE
II) Sanık ..."ın temyizine göre yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 13.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.