MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 01/12/2016 tarih ve 2015/21 E.- 2016/423 K. sayılı kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 14/12/2017 tarih ve 2017/1095 E.- 2017/1149 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin "Atv" ve "Ahbr" ibareli tanınmış markaların sahibi olduklarını, "a" harfini içeren seri markalarının bulunduğunu, özellikle medya sektöründe "a" harfini içeren markaların müvekkili ile özdeşleştiğini, esas unsuru figüratif "a" harfinden oluşan "MİNİKA+ŞEKİL", "ATV HABERİN MERKEZİ+ŞEKİL", "ATV HABER MERKEZİ HABERİN MERKEZİ+ŞEKİL", "A MERKEZ ATV+ŞEKİL", ""ATV+ŞEKİL", "MERKEZ ATV+ŞEKİL" "MERKEZ A+ŞEKİL", "A+ŞEKİL", "MERKEZ A+ŞEKİL" ibareli markaların müvekkili Turkuvaz Aktif Televizyon AŞ adına, "AHABER", "HABERA","AHBR+ŞEKİL" ibareli markaların ise diğer müvekkili adına tescilli bulunduğunu, "a" harfinin markalarda esas ve ayırt edici unsur olarak yer aldığını, davalı şirketin ise siyah renkteki "a" harfi ile onun hemen altında yer alan dış bükey kavisli oku içeren "a şekil" ibaresinin tescili için davalı kuruma başvurusuna itirazının YİDK tarafından nihai olarak reddedildiğini, başvuruda bulunanın "a" harfinin müvekkilleri markaları ile figüratif ve tertip tarzı itibariyle benzer bulunduğunu, müvekkillerinin seri markalarından biri olarak algılanacağını, markalar arasında iltibas tehlikesinin olduğunu, markaların tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, itibar ve ayırt edici karakterlerine zarar vereceğini, davalı şirketin kötü niyetli olarak başvuruda bulunduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2014-M-13460 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, davacılar adına tescilli markalarla başvuru konusu işaret arasında iltibasa sebebiyet verebilecek derecede bir benzerlik bulunmadığını, kısa ibare ve harflerin ayırt ediciliklerinin düşük olduğunu, başvurunun kötü niyetli olduğunu gösterir bir emare bulunmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacıların turuncu kutucuk içinde beyaz ve siyah ile kırmızı kutucuk içine beyaz "a" harfini içeren siyah renkteki "a" harfi ibareli markaların sahibi oldukları, özel düzenlenmiş bu işaretlerin markaların esas ve ayırt edici unsurunu teşkil ettiği, davalı şirketin ise siyah renkteki "a" harfi ile onun hemen altında yer alan dış bükey kavisli oku içeren siyah renkteki "a" harfi ibaresinin tescili için başvuru yaptığı, davacıların markaları ile başvuru konusu işaretin 38.sınıfta yer alan bir kısım hizmetler bakımından aynı türden hizmetleri içerdikleri, kalan 35,42,45 sınıf ürün ile hizmetler bakımından ise farklı türden mal ve hizmetleri içerdikleri, davacıların markalarıyla davalının başvurusu arasında, markaların biçim, renk ve düzenleme tarzı itibariyle görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, her iki markada bulunan "a" harflerinin, düzenleme biçimlerinin, biçimlendirme, renklendirme, kaligrafi ve yönlendirme itibariyle tamamen farklı oldukları, ortalama tüketicilerin davacıların markalarını "a şekil" olarak algılayacağı ve okuyacağı, bununla birlikte özel biçimle gerçekleştirilmiş yazım biçimini de gözeteceği, siyah renkteki "a" harfi ile onun hemen altında yer alan dış bükey kavisli oku içeren "a şekil" biçimindeki davalı başvurusunu da bütün olarak algılayacağı, davalının başvurusunun tescilinin, davacıya ait belli bir tanınmışlık yahut bilinirlik elde etmiş markasının itibarından haksız biçimde yararlanma sağlayabileceğinin ve kötü niyetli olduğunundeğerlendirilemeyeceği, davacı markalarının gücünün ve etkileme alanının zayıflamasına da neden olmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacılar vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 11/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.